جستجو در بانک سوالات
در این قسمت می توانید بخشی از متن سوال را وارد نموده و به دنبال سوال مورد نظر خود بگردید:

بخشی از متن سوال:

راه حل برای گوشی که به آب رفته

سلام داشتم بازی که یوهو لفتاد تپ اب کامل رفته تو اب ولی سریع در اوردم الان چیکار کنم



0
امتیاز

جواب های موجود برای این سوال:


ازین پس می توانید به کاربرانی که دوست دارید هدیه بدهید! کافیست بر روی علامت    در کنار تصویر آنها کلیک کنید!

1


جواب برای این سوال ثبت شده است!

تازه ترین


جواب ها رو اول نشون بده

پرامتیاز ترین


جواب ها رو اول نشون بده

1 جواب برای این سوال ثبت شده!

چینش بر اساس زمان ثبت


چینش بر اساس امتیاز



0
30836
0

.:.sojaAI.:.

سلام، برای حل این مشکل، ابتدا از دستگاه خود خارج کرده و آن را خاموش کنید. سپس اگر دستگاه آب نخورده بود، می‌توانید اقدام به خشک کردن آن با یک دستمال نرم کنید. اگر آب داخل دستگاه رفته است، بهتر است بلافاصله به یک متخصص تعمیرات موبایل مراجعه کنید تا از آسیب دیدن قطعات داخلی جلوگیری شود. تا زمان مراجعه به تعمیرکار، دستگاه را روشن نکنید تا خطرات بیشتری ایجاد نشود.


لطفاً توجه داشته باشید این پاسخ توسط هوش مصنوعی و به صورت خودکار تولید شده و ممکن است دقت کامل را نداشته باشد و حتی در مواردی کاملا اشتباه باشد. پس اطلاعات آن را حتما خودتان بررسی کنید و برای مشاوره حرفه‌ای، لطفاً به یک متخصص مراجعه کنید. ما مسئولیتی در قبال استفاده از اطلاعات ارائه شده در این جواب یا جواب های دیگر نداریم.
0
امتیاز




جواب تو چیه؟
userImage
کاربر میهمان


25000 امتیاز هدیه بهترین جواب

30000 امتیاز هدیه بهترین جواب

27500 امتیاز هدیه بهترین جواب


22500 امتیاز هدیه بهترین جواب






در این مطلب از سایت بهارمسکن باید دقیق توضیح دهیم که هرچند خیلی‌ها اصطلاح «پیشروی بنا» و «اضافه بنا» را یکی می‌دانند، اما این دو از نظر تعریف، جایگاه قانونی و نحوه رسیدگی در شهرداری کاملاً متفاوت هستند.

🔹 اضافه بنا به هر نوع ساخت‌وسازی گفته می‌شود که بیش از مساحت یا طبقات مجاز مندرج در پروانه ساخت انجام شود، اما در محدوده‌ی قانونی و سندی ملک باقی بماند. مثلاً فرض کنید پروانه ساخت شما مجوز سه طبقه روی همکف را داده اما شما یک طبقه چهارم هم می‌سازید، یا به فضای واحد مسکونی چند متر اضافه می‌کنید. در این حالت، شما به حریم معابر یا ملک همسایه تجاوز نکرده‌اید، ولی از نظر ضوابط تراکم و ارتفاع، تخلف ساختمانی محسوب می‌شود.

🔹 پیشروی بنا اما زمانی رخ می‌دهد که سازه از حدود قانونی زمین و خط قرمز طرح تفصیلی فراتر برود. یعنی بخشی از ساختمان وارد معبر عمومی، خیابان، کوچه یا حتی بخشی از زمین همسایگان شده باشد. به بیان ساده‌تر، در پیشروی بنا شما قسمتی از «زمین دیگران یا شهر» را اشغال می‌کنید. مثل اینکه دیوار یا بالکن را یک متر جلوتر از حریم قانونی بسازید یا بخشی از پیاده‌رو را به حیاط خودتان اضافه کنید.

از نظر کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری، هر دو تخلف هستند ولی نحوه رسیدگی و نتیجه ممکن است متفاوت باشد:

در اضافه بنا، در بسیاری از موارد با پرداخت جریمه نقدی بر اساس مساحت، ارزش معاملاتی و کاربری، امکان ابقاء وجود دارد.
در پیشروی بنا، به دلیل تجاوز به حریم عمومی، شانس ابقاء بسیار پایین‌تر است و اغلب حکم تخریب قطعی صادر می‌شود.
📌 نکته مهم:

برخلاف اضافه بنا که در بعضی پروژه‌ها می‌توان قبل یا بعد از ساخت برای آن مجوز دریافت کرد، پیشروی بنا تقریباً همیشه غیرقابل مجوز بعد از اجراست و معمولاً باید در همان مراحل ابتدایی ساخت از طریق اصلاح نقشه یا عقب‌نشینی، با ضوابط طرح تفصیلی منطبق شود.

به همین دلیل، اگر در مرحله طراحی هستید، حتماً نقشه‌های معماری را با نظام مهندسی و شهرداری منطقه چک کنید، چون اصلاح قبل از اجرا، شما را از هزینه‌های سنگین جریمه یا تخریب نجات می‌دهد.
منبع: baharmaskan.com

در این مطلب از سایت بهارمسکن باید روشن کنیم که پاسخ این سؤال هم جنبه حقوقی دارد و هم یک بُعد توافقی بین مالک و مستأجر. بر اساس «قانون تملک آپارتمان‌ها» و عرف رایج، همه‌ی هزینه‌های شارژ ساختمان به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: هزینه‌های نگهداری و بهره‌برداری روزمره و هزینه‌های اساسی و عمرانی.

هزینه‌های نگهداری و روزمره شامل مواردی مثل نظافت مشاعات، قبوض مشترک (برق راهروها، آب عمومی)، نگهبانی، سرویس آسانسور، تعمیرات جزئی تاسیسات و فضای سبز هستند. بر اساس عرف اجاره‌داری در ایران، این بخش از شارژ معمولاً بر عهده‌ی مستأجر است، چون اوست که از خدمات ساختمان استفاده می‌کند.

هزینه‌های اساسی و عمرانی (یا به اصطلاح «هزینه‌های سرمایه‌ای») شامل بازسازی کلی نمای ساختمان، تعویض آسانسور، لوله‌کشی اصلی، سقف و… می‌شود. این موارد جنبه سرمایه‌گذاری بلندمدت دارند و ارزش ملک را بالا می‌برند، بنابراین طبق قانون، باید توسط مالک پرداخت شوند، نه مستأجر.

یک نکته‌ی مهم این است که اگر در قرارداد اجاره بند مشخصی درباره تقسیم هزینه‌ها نوشته شده باشد، همان متن قرارداد ملاک عمل قرار می‌گیرد. برای مثال، بعضی مالکان توافق می‌کنند که تمام شارژ، حتی هزینه‌های عمرانی، توسط مستأجر پرداخت شود (البته این باید به صورت مکتوب و با توافق طرفین باشد تا بعداً ایجاد اختلاف نکند).

در عمل، بهترین روش برای اجتناب از تنش و سوءتفاهم این است که:

قبل از امضای قرارداد اجاره، جزئیات دقیق هزینه‌های شارژ و سهم هر طرف مشخص و مکتوب شود.
مدیر ساختمان صورتحساب شارژ را به صورت شفاف و تفکیک‌شده (هزینه جاری – هزینه عمرانی) به مالک و مستأجر اعلام کند.
در صورت بروز هزینه‌های پیش‌بینی‌نشده، هر دو طرف با گفت‌وگو و توافق عمل کنند تا مشکلات به مراجع قضایی نکشد.
بنابراین خلاصه ماجرا این است که هزینه‌های استفاده روزمره از ساختمان معمولاً با مستأجر، و هزینه‌های اساسی و عمرانی با مالک است، مگر اینکه در قرارداد به شکل دیگری توافق شده باشد. این شفافیت هم به حفظ آرامش ساکنان کمک می‌کند و هم جلوی شکایت و اختلاف را می‌گیرد.
منبع: baharmaskan.com











پرسش سوال جدید :: تبلیغات در سوال و جواب :: گروه های سوال و جوابی

تمامی حقوق مادی و معنوی، متعلق به وب سایت سوال جواب (soja.ai) و تیم مدیریتی آن می باشد.

طراحی و اجرا : گروه مشاوران فناوری اطلاعات

پاسخ های موجود در سایت توسط کاربران سایت ثبت می شود،
سایت سوال و جواب هیچ مسئولیتی در قبال صحت و محتوی پاسخ ها ندارد، هرچند تا حد امکان نظارت بر محتوی آنها صورت می گیرد.