دست‌هایم را دوست دارم زیرا...

دست‌هایم را دوست دارم زیرا هر روز با آنها به زبان خودم حکایت می‌کنم. آنها نقاش هستند که با قلم خردمند زندگی‌ام را بر روی صفحه سفید دنیا می‌کشند. با دست‌هایم می‌توانم لمس کنم، احساس کنم و دنیای پیرامونم را درک کنم. آنها پر از حساند امید و انتظار بوده و همواره آماده‌اند تا مرا در مواقع سخت نگه دارند و آرامشی را که در گاهی از دلم محو می‌شود، به من هدیه دهند.

دست‌هایم را دوست دارم زیرا با آنها می‌توانم دنیای اطرافم را لمس کنم و محو زیبایی‌های پنهان شده در هر چیزی شوم. این دست‌ها، دستانی است که همیشه به من احساس امنیت می‌دهند و در لحظاتی که خسته و ناامیدم، به من نشان می‌دهند که هنوز یک دنیای زیبا وجود دارد که با آنها می‌توانم آن را خلق کنم.

دست‌هایم را دوست دارم زیرا آنها همواره همراهم بوده‌اند، در هر روز خوب و بدی که پشت سر گذاشتم. آنها شاهد هر نوع احساسی بوده‌اند که من تجربه می‌کنم و بدون ترس از دنیای پر از چالش، همیشه آماده بوده‌اند تا مرا همراهی کنند و به من امیدواری بدهند.

دست‌هایم، میرزایی هستند که همیشه به زیبایی افکار من، زندگی می‌بخشند و برای همین دلیل دست‌هایم را دوست دارم.