جدیدترین سوالات

در این مطلب از سایت بهارمسکن باید توضیح بدهم که تورم یکی از قوی‌ترین و پایدارترین نیروهایی است که بر بازار مسکن اثر می‌گذارد و معمولاً رابطه‌ای مستقیم بین این دو وجود دارد. وقتی تورم در اقتصاد بالا می‌رود، یعنی هزینه ساخت‌وساز — از مصالح ساختمانی گرفته تا دستمزد نیروی کار — گران‌تر می‌شود. این افزایش هزینه‌ها مستقیماً قیمت نهایی مسکن را بالا می‌برد.

اما اثرات تورم فقط محدود به بخش ساخت‌وساز نیست. تورم باعث کاهش ارزش پول ملی می‌شود، بنابراین افراد برای حفظ قدرت خریدشان به دارایی‌های فیزیکی و مقاوم در برابر تورم مثل زمین و ملک پناه می‌آورند. همین افزایش تقاضا، حتی بدون رشد واقعی در عرضه، قیمت مسکن را بیشتر بالا می‌کشد.

البته، واکنش بازار مسکن به تورم می‌تواند در کوتاه‌مدت و بلندمدت متفاوت باشد. در کوتاه‌مدت، ممکن است بخشی از مردم به دلیل افزایش نرخ بهره و کاهش قدرت خرید، خریدشان را به تعویق بیندازند، اما در بلندمدت، ملک به عنوان یک پوشش امن در برابر تورم جذابیت بیشتری پیدا می‌کند.

یک نکته مهم دیگر این است که تورم به‌طور مساوی بر همه بخش‌های بازار مسکن اثر نمی‌گذارد. املاک در مناطق رو به رشد شهری یا با امکانات ویژه معمولاً رشد قیمتی سریع‌تری نسبت به مناطق کم‌تقاضا دارند. همچنین زمین خام به دلیل نداشتن استهلاک، در بسیاری از دوره‌های تورمی نسبت به آپارتمان یا ساختمان کلنگی، بازدهی بیشتری نشان داده است.

به همین دلیل، در شرایط تورمی، سرمایه‌گذاران هوشمند معمولاً نگاه بلندمدت‌تری دارند و روی مناطقی تمرکز می‌کنند که علاوه بر اثر تورم، پتانسیل توسعه و رشد شهری هم دارند.
منبع: baharmaskan.com

در این مطلب از سایت بهارمسکن بد نیست کمی مفصل‌تر بررسی کنیم که کدام محله‌های قم برای خرید آپارتمان نوساز مناسب‌تر هستند و چرا. اول از همه باید به این نکته توجه کرد که «بهترین» برای هر خریدار ممکن است معنای متفاوتی داشته باشد؛ بعضی به دنبال دسترسی سریع به مرکز شهر هستند، بعضی محیط آرام و خلوت را ترجیح می‌دهند و گروهی هم بیشتر به رشد سرمایه در آینده فکر می‌کنند.

۱. سالاریه

سالاریه عملاً یکی از لوکس‌ترین محله‌های قم محسوب می‌شود. خیابان‌های پهن، ساختمان‌های شیک، نزدیکی به مراکز خرید معتبر و بیمارستان‌ها باعث شده این محدوده تقاضای بالایی داشته باشد. آپارتمان‌های نوساز سالاریه معمولاً از آخرین متریال روز استفاده می‌کنند و امکاناتی مثل پارکینگ‌های مکانیزه و لابی مجلل دارند. البته قیمت‌ها اینجا بالاتر از میانگین شهر است، اما ارزش ملک در این محدوده معمولاً روند صعودی مطمئنی دارد.

۲. نیروگاه

نیروگاه بیشتر برای کسانی مناسب است که دنبال خرید نوساز با بودجه منطقی‌تر هستند ولی کیفیت ساخت و بافت محله هم برایشان اهمیت دارد. در سال‌های اخیر پروژه‌های عمرانی و خیابان‌کشی‌های جدید باعث شده قیمت زمین و ساختمان در این منطقه رو به رشد باشد. دسترسی به ایستگاه‌های حمل‌ونقل عمومی، بازارچه‌های محلی و مدارس متوسط رو به خوب، نیروگاه را به گزینه‌ای اقتصادی اما با آینده روشن تبدیل کرده است.

۳. پردیسان

پردیسان به نوعی «شهرک جدید قم» به حساب می‌آید و ساخت‌وساز نوساز اینجا بسیار پررونق است. اگر به دنبال آپارتمانی با پلان مدرن، آسانسورهای بزرگ، پارکینگ و انباری استاندارد هستید، پردیسان گزینه‌های زیادی پیش رویتان می‌گذارد. مزیت مهم پردیسان خیابان‌های عریض، ترافیک کمتر و نزدیکی به مراکز آموزشی مثل دانشگاه‌هاست. از نظر سرمایه‌گذاری هم به دلیل توسعه مداوم زیرساخت‌ها، احتمال افزایش ارزش ملک در این محدوده بالاست.

نکته مهم:

قبل از خرید، حتماً وضعیت سند، کیفیت ساخت و میزان امکانات پروژه را با دقت بررسی کنید. همچنین خوب است با چند مشاور معتبر که در همان محله فعال هستند مشورت کنید تا هم از رنج قیمتی مطلع شوید و هم با پروژه‌هایی که ارزش خرید بیشتری دارند آشنا شوید.
منبع: baharmaskan.com

در این مطلب از سایت بهارمسکن لازم است به‌طور شفاف توضیح دهیم که «مالکیت» و «سرقفلی» دو حق کاملاً مجزا در حوزه املاک تجاری هستند، هرچند ممکن است در یک ملک هر دو هم‌زمان به یک شخص تعلق داشته باشد.

مالکیت:
مالکیت یعنی شما صاحب رسمی و قانونی عینِ ملک (زمین و بنای آن) هستید و سند رسمی به نام شما صادر شده است. مالک این حق را دارد که ملک را بفروشد، اجاره بدهد، تغییر کاربری دهد (با مجوز) یا خودش در آن استفاده کند، البته در چارچوب قانون. مالکیت یک حق دائمی و غیرزمان‌مند است مگر اینکه ملک به دیگری منتقل شود.

سرقفلی:
سرقفلی حقی است که به مستأجر یا بهره‌بردار ملکِ تجاری تعلق می‌گیرد تا از آن محل برای کسب‌وکار مشخصی استفاده کند و بعضاً حق انتقال این استفاده به دیگری را هم داشته باشد. داشتن سرقفلی به معنی مالک بودن ملک نیست؛ شما صرفاً «حق بهره‌برداری» را خریده‌اید یا طبق قانون کسب کرده‌اید. این حق معمولاً مشمول مدت‌زمان قرارداد اجاره یا ضوابط توافق‌شده است.

مثال ساده:

فرض کنید مالک یک مغازه هستید، اما آن را با دریافت مبلغ سرقفلی به فرد دیگری اجاره می‌دهید. الان شما «مالک ملک» هستید ولی «حق استفاده» از آن برای یک دوره مشخص به مستأجر (دارنده سرقفلی) تعلق دارد.

نکات مهم:

در مالکیت، عین ملک (اصل ساختمان و زمین) در اختیار شماست.
در سرقفلی، فقط حق استفاده تجاری و بعضاً حق انتقال به غیر را دارید.
انتقال مالکیت از طریق «سند رسمی» انجام می‌شود، ولی انتقال سرقفلی می‌تواند با قرارداد رسمی یا عادی باشد، اما ثبت رسمی آن در دفترخانه بسیار توصیه می‌شود.
ارزش‌گذاری این دو حق متفاوت است و ممکن است یک نفر فقط مالک باشد، فقط صاحب سرقفلی باشد یا هر دو را با هم داشته باشد.
دانستن این تفاوت‌ها هنگام خرید، فروش یا اجاره ملک تجاری، از بروز بسیاری از اختلافات و سوءتفاهم‌ها جلوگیری می‌کند.
منبع: baharmaskan.com

در این مطلب از سایت بهارمسکن باید دقیق توضیح دهیم که هرچند خیلی‌ها اصطلاح «پیشروی بنا» و «اضافه بنا» را یکی می‌دانند، اما این دو از نظر تعریف، جایگاه قانونی و نحوه رسیدگی در شهرداری کاملاً متفاوت هستند.

🔹 اضافه بنا به هر نوع ساخت‌وسازی گفته می‌شود که بیش از مساحت یا طبقات مجاز مندرج در پروانه ساخت انجام شود، اما در محدوده‌ی قانونی و سندی ملک باقی بماند. مثلاً فرض کنید پروانه ساخت شما مجوز سه طبقه روی همکف را داده اما شما یک طبقه چهارم هم می‌سازید، یا به فضای واحد مسکونی چند متر اضافه می‌کنید. در این حالت، شما به حریم معابر یا ملک همسایه تجاوز نکرده‌اید، ولی از نظر ضوابط تراکم و ارتفاع، تخلف ساختمانی محسوب می‌شود.

🔹 پیشروی بنا اما زمانی رخ می‌دهد که سازه از حدود قانونی زمین و خط قرمز طرح تفصیلی فراتر برود. یعنی بخشی از ساختمان وارد معبر عمومی، خیابان، کوچه یا حتی بخشی از زمین همسایگان شده باشد. به بیان ساده‌تر، در پیشروی بنا شما قسمتی از «زمین دیگران یا شهر» را اشغال می‌کنید. مثل اینکه دیوار یا بالکن را یک متر جلوتر از حریم قانونی بسازید یا بخشی از پیاده‌رو را به حیاط خودتان اضافه کنید.

از نظر کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری، هر دو تخلف هستند ولی نحوه رسیدگی و نتیجه ممکن است متفاوت باشد:

در اضافه بنا، در بسیاری از موارد با پرداخت جریمه نقدی بر اساس مساحت، ارزش معاملاتی و کاربری، امکان ابقاء وجود دارد.
در پیشروی بنا، به دلیل تجاوز به حریم عمومی، شانس ابقاء بسیار پایین‌تر است و اغلب حکم تخریب قطعی صادر می‌شود.
📌 نکته مهم:

برخلاف اضافه بنا که در بعضی پروژه‌ها می‌توان قبل یا بعد از ساخت برای آن مجوز دریافت کرد، پیشروی بنا تقریباً همیشه غیرقابل مجوز بعد از اجراست و معمولاً باید در همان مراحل ابتدایی ساخت از طریق اصلاح نقشه یا عقب‌نشینی، با ضوابط طرح تفصیلی منطبق شود.

به همین دلیل، اگر در مرحله طراحی هستید، حتماً نقشه‌های معماری را با نظام مهندسی و شهرداری منطقه چک کنید، چون اصلاح قبل از اجرا، شما را از هزینه‌های سنگین جریمه یا تخریب نجات می‌دهد.
منبع: baharmaskan.com

جستجو در بانک سوالات
در این قسمت می توانید بخشی از متن سوال را وارد نموده و به دنبال سوال مورد نظر خود بگردید:

بخشی از متن سوال:

نحوه تعیین میزان سولفات در آب چگونه است؟

0
امتیاز

جواب های موجود برای این سوال:


ازین پس می توانید به کاربرانی که دوست دارید هدیه بدهید! کافیست بر روی علامت    در کنار تصویر آنها کلیک کنید!

2


جواب برای این سوال ثبت شده است!

تازه ترین


جواب ها رو اول نشون بده

پرامتیاز ترین


جواب ها رو اول نشون بده

2 جواب برای این سوال ثبت شده!

چینش بر اساس زمان ثبت


چینش بر اساس امتیاز



0
30804
0

.:.sojaAI.:.

برای تعیین میزان سولفات در آب می‌توان از روش‌های مختلفی استفاده کرد که یکی از رایج‌ترین آن‌ها روش گراویمتری است. در این روش، ابتدا نمونه آب را با محلول باریم کلراید واکنش می‌دهند تا سولفات‌ها به صورت رسوب باریم سولفات نامحلول ته‌نشین شوند. سپس رسوب حاصل را جمع‌آوری و وزن می‌کنند تا بر اساس آن میزان سولفات موجود در نمونه آب را محاسبه نمایند. در زیر مراحل کلی این روش را شرح می‌دهم:




  • نمونه‌برداری از آب و تعیین حجم دقیق نمونه

  • افزودن محلول باریم کلراید به نمونه آب در شرایط کنترل‌شده

  • تشکیل رسوب باریم سولفات به دنبال واکنش باریم کلراید با سولفات‌های موجود در آب

  • جداکردن رسوب از محلول با استفاده از فیلتراسیون یا سایر روش‌های جداسازی

  • خشک کردن رسوب تا وزن ثابتی بدست بیاید

  • وزن کردن رسوب خشک‌شده

  • محاسبه میزان سولفات بوسیله فرمول‌های مربوطه که بر اساس وزن باریم سولفات به دست آمده و ضرایب استوکیومتری است



علاوه بر روش گراویمتری، روش‌های دیگری مانند تیتراسیون، کروماتوگرافی یونی، اسپکتروفتومتری و آنالیزهای الکتروشیمیایی نیز برای اندازه‌گیری میزان سولفات در آب مورد استفاده قرار می‌گیرند که هر کدام دقت و حساسیت خاص خود را دارند.






امیدوارم که پاسخ من به شما کمک کرده باشه. اگه سؤال دیگه‌ای دارین، در خدمتم.


جویا ، ربات باهوش سایت سوال و جواب
لطفاً توجه داشته باشید این پاسخ توسط هوش مصنوعی و به صورت خودکار تولید شده و ممکن است دقت کامل را نداشته باشد و حتی در مواردی کاملا اشتباه باشد. پس اطلاعات آن را حتما خودتان بررسی کنید و برای مشاوره حرفه‌ای، لطفاً به یک متخصص مراجعه کنید. ما مسئولیتی در قبال استفاده از اطلاعات ارائه شده در این جواب یا جواب های دیگر نداریم.
0
امتیاز


36156
10469
110471

guest

مواد مورد نیاز:     اسید کلریدریک غلیظ 37 درصد (d = 1.19)     کلرور باریم  100 گرم در لیتر کلرور باریم (BaCl2.2H2O) را در آب مقطر حل نموده وحجم را به یک لیتر برسانید .     محلول نیترات نقره 0.1 نرمال وسائل مورد نیاز:     بشر 100 و 500 میلی‌لیتری     کاغذ صافی بافت متوسط (باند سفید) یا واتمن 40     کاغذ صافی بافت ریز (باند آبی) یا واتمن 42 دستورالعمل آزمایش: یک گرم از نمونه را به دقت وزن نموده و در یک بشر 100 میلی‌لیتری منتقل نمائید .حدود 25 میلی‌لیتر آب مقطر سرد اضافه نموده و درحالیکه ‌به ‌شدت به‌هم می‌زنید، حدود 5 میلی‌لیتر اسید کلریدریک غلیظ اضافه نمائید. محلول را گرم کرده و ذرات را با ته ‌میله ‌هم زن خرد نمائید ، تا مطمئن شوید تجزیه ‌بطور کامل ‌انجام شده و سولفاتهای موجود در اسید حل شده اند. مواد باقیمانده در ته ‌ظرف، سیلیس‌ و سایر مواد نامحلول هستند. محلول را تا حجم 50 میلی‌لیتر رقیق نموده و تا نزدیک نقطه جوش به مدت 15 دقیقه حرارت داده و سپس با کاغذ صافی بافت متوسط یا واتمن 40 در یک بشر 400 میلی‌لیتری صاف نمائید . رسوب را با آب مقطر گرم بشوئید تا حجم محلول به 250 میلی‌لیتر برسد (نکته 1) . محلول را تا نزدیک نقطه جوش حرارت دهید (نکته 2). به آرامی  قطره قطره 20 میلی‌لیتر محلول کلرور باریم ضمن هم زدن شدید اضافه نمائید و بگذارید به‌همان حال بجوشد (نکته 3) تا رسوب بطور کامل ظاهرشود. محلول را به مدت 12 تا 24 ساعت زیر نقطه (حدود 60 درجه سانتیگراد) بحال خود بگذارید تا رسوب هضم شود. دقت کنید که حجم محلول حدود 260 - 225 میلی‌لیتر باقی بماند. کمبود حجم را با مقطر جبران نمائید . سپس محلول را با کاغذ صافی بافت ریز (باند آبی) بدون خاکستر (Ashless) یا واتمن 42 صاف نمائید .بالاخره رسوب را به کاغذ صافی منتقل نموده و با استفاده از میله شیشه ای سر لاستیکی، آخرین آثار رسوب را از بشر جدا نمائید . سپس رسوب را با آب مقطر گرم شستشو دهید تا عاری از یون کلر گردد. کاغذ صافی مرطوب را به دور رسوب تا بزنید و آن را در بوته چینی یا پلاتینی که قبلا به وزن ثابت رسیده است قرار دهید. بوته را در اون یا در درجه حرارت کم خشک کنید و پس از خشک شدن به آرامی بسوزانید تا در اثر شعله کاغذ صافی سوخته‌و مواد فرار متصاعد گردند. سپس حرارت را بالا ببرید. هنگامی‌که رسوب سفید شد بوته را در کوره در  حرارت  900 – 800 درجه سانتیگراد به مدت نیم ساعت  قرار دهید (نکته 4) . سپس بوته را خارج و پس از سردکردن در دسیکاتور ، وزن نمائید . نکته 1: طبق استاندارد ایران ، PH محلول را کنترل کنید که‌بین 1 تا 1.5  باشد. در غیر اینصورت با اسید کلریدریک (11+1) و یا محلول آمونیاک (16+1) آن را تنظیم نمائید . نکته 2: طبق استاندارد ایران ، محلول را 5 دقیقه بجوشانید. نکته 3: طبق استاندارد ایران ، محلول را 15 دقیقه بجوشانید. نکته 4: طبق استاندارد ایران ، به مدت 15 دقیقه در کوره قرار دهید . محاسبات : درصد سولفات نمونه برحسب SO3 برابر است با : % SO3 =  34.3 ×   وزن رسوب BaSO4 اگر نمونه سنگ‌گچ باشد، درصد سولفات را بصورت CaSO4.2H2O گزارش‌می‌کنند: % CaSO4.2H2O =  73.77  ×   BaSO4 وزن رسوب یادآوری : آزمایش‌سریع مورد نظر باشد می‌توان زمان هضم را به 3 تا 4 کاهش داد با این وجود ممکن است نتایج با مدت 12 تا 24 ساعت تطابق نداشته‌باشد. اگر کاغذ صافی خیلی سریع ‌ذغال شود باعث احیا جزئی رسوب BaSO4 به BaS می‌گردد. هنگام حرارت دادن بوته در کوره نباید شعله ‌تولید گردد (پس از اطمینان از اینکه کاغذ صافی کاملا سوخته‌شده و رسوب سفید شد آن را در کوره قرار دهید) . محلول صاف‌شده در آزمایش ‌باقیمانده نامحلول را می‌توان برای تعیین سولفات بکار برد. رسوب گیری باید در محلول داغ و رقیق صورت گیرد زیرا محلول رقیق داغ هم رسوبی‌سایر یونها را کاهش می‌دهد و همچنین رسوبات کامل و درشت می‌شوند .به ‌همین دلیل محلول را تا حجم 250 میلی‌لیتر رقیق می‌کنند و تا نزدیک نقطه جوش حرارت می‌دهند. افزودن آهسته کلرور باریم و هم زدن مداوم منجر به رسوب کردن اولین ذرات می‌شود که ‌به عنوان هسته‌های اولیه ‌عمل می‌کنند و به تدریج همراه رسوب کردن ماده بزرگ‌ می‌شوند. قراردادن محلول به مدت 12 تا 24 ساعت باعث هضم رسوب می‌شود. در عمل هضم ذرات رسوب  درشت و قابل صاف‌کردن می‌شوند و همچنین باعث حذف ‌ناخالصی موجود در شبکه‌های بلور می‌گردد. در طی عمل هضم نباید محلول هم زده شود
0
امتیاز




جواب تو چیه؟
userImage
کاربر میهمان


25000 امتیاز هدیه بهترین جواب

30000 امتیاز هدیه بهترین جواب

27500 امتیاز هدیه بهترین جواب


22500 امتیاز هدیه بهترین جواب




پرسش سوال جدید :: تبلیغات در سوال و جواب :: گروه های سوال و جوابی

تمامی حقوق مادی و معنوی، متعلق به وب سایت سوال جواب (soja.ai) و تیم مدیریتی آن می باشد.

طراحی و اجرا : گروه مشاوران فناوری اطلاعات

پاسخ های موجود در سایت توسط کاربران سایت ثبت می شود،
سایت سوال و جواب هیچ مسئولیتی در قبال صحت و محتوی پاسخ ها ندارد، هرچند تا حد امکان نظارت بر محتوی آنها صورت می گیرد.