سلام من دختری هستم 22 ساله و مجرد. خانواده مذهبی ندارم اما خودم با این که محجبه نیستم ولی مقید به خوندن نماز هستم. اما از لحاظ جنسی به شدت داغم. به طوری که گاها مجبور به خود ارضایی میشم. اما الان به شدت دوست دارم ازدواج کنم.مدت یک ماهه با یک آقایی آشنا شدم که با خانواده ام هم آشناشون کردم. و ایشون گفتن که قصد ازدواج دارن. قرار بود بیان خواستگاری اما ایشون مدام به من شک میکردن و موبایلم رو چک میکردن و... تا اینکه رابطشونو با من به هم زدن. الان دوباره پیام داده که میخواد برگرده . اولا متوجه شدم که با یک خانوم دیگه در حد تلفنی در رابطع بوده . البته میگه اصلا جدی نیست. البته تجربه ثابت کرده دروغگو نیست. اما سوال من: الن یه موضوعیو مطرح کرده که اینجوی بخواد ازدواج کنه مجبور به سین جیم میشه و اذیت میشه. واسه همین گفت یه مدت فقط دوست باشیم. من هم قبول کردم اما... ایشون میگه به رابطه ی عادی راضی نیست و دوست داره با هم تماس فیزیکی و معاشقه داشته باشیم تا آرامش بگیره و راحت تصمیم بگیره. البته رابطه نمیخواد ولی.... از یه ور واقعا دوسش دارم و نمیخوام از دستش بدم از یه ور حس میکنم اگه اینکارو بکنم ممکنه ازم خسته شه. چیکار کنم؟

به نام خدایی که دوست داشتن را دوست دارد
من 29 سال دارم. فردی مذهبی، ورزشی، اجتماعی ، شوخ طبع و احساساتی هستم . بعد از مدت‌ها به لطف خداوند،تلاش خانواده و دعای دیگران در خارج از کشور برای من کار مهیا شد. برای امر ازدواج به چندین خانواده رفتم از فامیل و آشنا و غریبه. هر کدام که پا پیش می گذاشتیم، بخاطر مسالی از جمله مثبت نبودن خون دو طرف، دوری از محل زندگی خانواده ، محل کار و … ازدواج صورت نمی گرفت و با مشکل بر می خوردم.
این امر من را پیش از پیش نگران و نگرانتر می کرد اما آن را نشان نمیدادم تا اینکه بعد از این همه جستجو و ناامیدی به شخصی که دوست خواهرزادم است وچند بار که ان را در منزل خواهرم دیدم، صحبت آن را کردم. (دختری که از سوی خواهرام و بقیه از تمام خصلتها مورد تایید است) خاطرخواه آن شدم از خانواده خواهش و اصرار کردم با خانواده شخص صحبت کنند. خانواده بنده به دلیل ناهمزبان بودن ممناعت ایجاد کردند . چند وقتی این مساله بین من و خانواده مطرح شد و دائم این را میگفتم ((ایه قرآن مصداق حکایت من است که خدا می فرماید: ما شما را با رنگها و زبانهای مختلف خلق کردیم و شما را در قبائل مختلف قرار دادیم که با همدیگر آشنا شوید، همانا بهترین شما کسی است که با تقوا تر باشد…)(پس ملاک بزرگی و بهتر بودن نزد خدا، تقواست نه رنگ و زبان !!)
پس از کش و قوسهایی، چون خانواده با دختر ارتباط داشتند، مساله و اوضاع من را از کوچک تا بزرگ را به او گفتند ابتدا تلفنی با پدر ایشان صحبت کردم و بعد از مدتی همراه با خانواده به خواستگاری این شخص رفتیم. پس از صحبت با دختر، بله را از آن گرفتم، دل به او بستم. پدر راضی بود اما مادر، مساله دوری دختر از خانواده و در کشور دیگر زندگی کردن را قبول نکرد.
این مساله کمتر از یک هفته طول کشید.. با قبول نکردن مادر ایشان و گرفتن جواب نه، ضربه روحی روانی سنگینی متحمل شدم.
دوباره بعد از آن شخصی به من معرفی شد. جهت آشنایی با آن، رفتم اما این دلشکستگی و دوست داشتن در من بود، با این شخص صحبت کردم و تمام شرایط،حال و روز و اتفاق پیش خودم را گفتم ، علاقه ابتدایی بینمان پیش امد، ایشان قبول کرد و چند روز بعد عقد انجام شد..!!!
یک روز بعد از عقد، به کار برگشتم. همیشه سعی میکردم فکرم را از دختر قبلی خارج کنم همیشه خودم را از این حالت خارج میکردم و با مرور زمان فراموش کنم. تا اینکه روزی با خانم صحبت می کردم و درگیری فکری داشتم، ساکت شدم ادامه صحبت ندادم و خانم از بنده سوال کرد من نیز با صداقت گفتم فکر شخص قبلی من را اذیت میکند.
بخاطر این امر، خانم به مشاوره مراجعه کرد و شرایط من را به مشاور گفت! مشاور با فهمیدن تمام ریز و بم موضوع به خانم گفت که شما باید از هم جدا بشوید اینگونه زندگی کردن سخت و آسیب زننده است. (با اینکه قبلا به او گفته بودم)
از هر طرف غضب پیام ها بر من نازل شد و من را مقصر خطاب کردند!!
خانم پیام داد و گفت:
نمی تونم با تو زندگی کنم
کاش عقد نمیکردیم
نمی تونم با شخصی که دل و روحش جایی دیگه باشد زندگی کنم
نمی توانم با کسی باشم که علاقم به او یکطرفه باشد
نمیتونم با شخصی باشم که تنها جسمش پیش من باشد
و گفت که به من شک دارد!!

با وجود اینکه قبلا گفته بودم اما الان اینگونه شد!!
با شنیدن و خواندن این صحبت ها ، دلشکستگی خودم را نسبت به آن بروز ندادم و همش از مثبت بودن و راضی کردن صحبت میکردم حتی با خانواده خانم تماس و معذرات خواهی کردم
بار دیگر این صحبت و شک کردن به من تکرار شد این صحبتها روز به روز بر من سنگینتر و سنگیتر میشد و دائم مرا چه در خانه و هنگام کار، از لحاظ روحی روانی بر من مشکل ایجاد کرد.
دلشکسته بودم با جدایی خواستن خانم، افسرده شدم امیدم به زندگی از بین رفت و دیگر انگیزه ای به ادامه ندارم. حتی آن علاقه‌ی کوچک که در ابتدا بوجود آمد، از بین رفت و نسبت به حال و زندگی خودم متنفر شدم . از لحاظ روحی نابود و همیشه در حال فکر و فراموشی هستم. از آن وقت با خود صحبت می کنم: کاش آن دختر میشد، دوستش داشتم دل به آن بستم خودم را ………
بعد از گدشت 10 روز ،در خصوص این مساله با خانواده چند بار صحبت کردم و گفتم من همان لحظه جواب ندادم و از روی عصبانیت تصمیم نگرفتم درباره آینده من و نحوه ادامه زندگی خودم با خانمی که اول بسم الله این را بگوید، فکر کردم و الان دارم به شما میگم بنده نمی خواهم با خانم ادامه زندگی بدهم. (قبل از اینکه بزرگتر شود و بعدها پشیمان بشوم، جلوی آن را میگیرم) بعد از چند بار صحبت کردن، با واکنش سخت و عصبی خانواده برخورد کردم. نمی دانم چرا مرد را همیشه مقصر قلمداد می کنند یک عمر زندگی برادر خود را به شناخت یک ماهه خانم فروختند و از آن طرفداری میشود.
آیا ضربه خوردن و آثار روحی و زندگی تنها بر دختر وارد میشود یا مرد نیز بر آن تأثیر دارد؟
اینکه بگویند دختر بیشتر آسیب میبیند درست، پس تکلیف مرد چه میشود؟
نمیدانم اگر کسی قبل از ازدواج با صداقت مسائل خود را به دختر بگوید آیا اشتباه کرده است ؟؟ که بعد از عقد باید اینشکلی با او رفتار شود و جواب بگیرد؟
این تنها 45 روز از زمان عقد گذشته است

خیلی اشتباه کردم خواهشا من را راهنمایی کنید


سلام.من 25 سالمه و دانشجوی کارشناسی ارشد هستم. شوهرم هم 28 سالشه و سیکل داره.این اقا یبار اومدن خاستگاری من و من جواب رد دادم و چون فامیل بود خیلی بد شد با همه دعوام شد بابام باهام قهر کرد.تا اینکه باز اومدن خاستگاری و من از ترس اتفاقای قبل جواب بلع دادم و بعدش من ارشد قبول شدم و اون گف من دوس ندارم درس بخونی ولی من قبول نکردمو اومدم ی شهر دیگه و دارم درسمو میخونم و قطع راطه کردیم و بعد 1سال و نیم باز اومدن خاستگاری هرچی ب بابام گفتم نمیخامش قبول نکردن و گف باید با همین عقد کنی. تا اینکه 8 ماهه عقد کردیم خیلی مشکل داریم میگه نباید دکتراتو بخونی نباید بری سرکار، چرا میری باشگاه، چرا موهات بیرونه منم چون حوصله بحث باهاشو نداشتم گفتم باشه دکترامو نمیخونم سرکار نمیرم.چون اصلا ادم منطقی نیس فقط میگه من نمیخام. کارم فقط گریه هس.دوسش ندارم.نمدونم چکار کنم.هر مشکلیم پیش میاد میگه تقصیر مامانته مامانت بهت یاد داده ت ب حرف بقیه گوش میدی خاله هات گفتن. همین باعث میشه دعوامون شه. ب من میگه ت مغروری تو اینجوری.خسته شدم از دستش.نمیتونم بااش حرف بزنم .چکار کنم چطور رفتار کنم

سوال های تصادفی




سلام دوستان امیدوارم حال همگی خوب باشه.
عرض کنم خدمت شما که من از همون اول ابتدایی که شروع به درس خوندن کردم همیشه شاگرد اول بودم. تا اول دبیرستان همه چی خوب بود تا اینکه لحظه انتخاب رشته فرا رسید و منم مثل بقیه دوستان درگیر انتخاب رشته شدم تا اینکه از دایی ام که معلم بود مشورت خواستم و ایشون هم گفتند که برو هنرستان و رشته برق بخون ما هم بدون در نظر گرفتن علاقه،استعداد گفتیم خوب لابد دایی یه چیزی میدونه که میگه برو رشته برق وقتی ازش پرسیدم گفتش که برق رشته ای که پول توش زیاده اگر از هنرستان بری درسشو بخونی هم برات راحتتر هم پیش دانشگاهی نداره یکسال سریع وارد دانشگاه میشی ولی اگر از طریق رشته ریاضی بری رشته برق هم پیش دانشگاهی داری هم باید با افراد زیادی رقابت کنی تا رشته برق قبول شی،خلاصه فرداش رفتیم مدرسه تا پرونده مو بگیرم برم ثبت نام که مدیرمدرسه پرونده رو نداد و می گفت باید همینجا ریاضی بخونی(چون معدلم 19.82بود) تا اینکه پدرم قمه به دست رفت مدرسه و پرونده را گرفت و درحالی که اشک تو چشماش جمع شده بود گفت بگیر پسرم اینم پرونده ات برو و پله های ترقی رو طی کن...رفتم هنرستان ثبت نام کردم و مشغول تحصیل شدم تا اینکه کنکورفرا رسید شرکت کردم کاردانی یه جای خوب قبول شدم بعد دوسال، کنکور دادم کارشناسی بازم یه جای خوب قبول شدم دوسال کارشناسی هم با معدل الف به خوبی خوشی تموم شد تا اینکه بین دوراهی سربازی یا ارشد گیرکردم با اینکه به خودم ایمان داشتم ارشد رتبه خوب میارم ولی تصمیم گرفتم برم خدمت سربازی الان هم که دارم اینجا پست میذارم هنوز منتظرم تا برم خدمت،مشکل من بعد سربازی است چون بعد از سربازی یا باید برم دنبال کار چون خانواده ازم انتظار کار دارند که با توجه به اینکه شهرستانی هستم و از گزینه بند پ هم برخوردار نیستم احتمال اینکه کار پیدا کنم خیلی کمه یا اینکه باید ارشد بخونم از برخی از دوستان که ارشد میخونن پرسیدم میگفتند که ارشد فقط مقاله و کنفرانس دادنه و بیشتر جنبه تئوری داره با توجه به اینکه زبانم مخصوصا زبان تخصصیم در حد لالیگا خوبه وبیشتر کتاب های رشته خودمو زبان اصلی می خوندم و حتی چند ماهی تو کار ترجمه مقاله بودم و با چند موسسه همکاری داشتم چون علاقه به ترجمه نداشتم ولش کردم و حتی چند باری هم تصمیم گرفتم کتاب ترجمه کنم یکم که تحقیق کردم فهمیدم که باید هفت خان رستم طی کنم تا کتابم چاپ بشه با این اوصاف مطمئن ام که تو کار مقاله دادن موفق خواهم بود...اما دیگه نمیخوام رشته برق رو ادامه بدم میخوام تو رشته کامپیوتر ادامه تحصیل بدم چرا؟؟ چون دیوانه برنامه نویسی هستم عاشق برنامه نویسی هستم عاشق لپ تاپم هستم عاشق اندروید،ویندوز،سیستم عامل هستم وخیلی دوس دارم رشته کامپیوتر تحصیل کنم البته اینم بگم که من از رشته برق متنفر نیستم ولی زیادم بهش علاقه مند نیستم که ادامه بدم تا اونجا که من فهمیدم چون من کارشناسی ناپیوسته هستم نمیتونم توی ارشد کامپیوتر بخونم و ممنوع است ولی میتونم تغییر گرایش بدم...الانم از شما میخوام منو راهنمایی کنید که چیکار کنم ؟
آیا امکانش هست که من کنکور ریاضی شرکت کنم و رشته کامپیوتر بخونم؟ یا باید کنکور فنی و حرفه ای بدم تا مثل رشته خودم کاردانی و کارشناسی کامپیوتر بخونم؟یا اصلا رشته خودمو ادامه بدم و درکنارش برنامه نویسی را به صورت حرفه ای دنبال کنم؟ اصلا نمیدونم،به نظرشما چیکار کنم؟
پ.ن:
رشته من برق قدرت است.
زبان html و css و javascript را بلدم که مطمئنم اگر وقت بذارم سایر زبان ها رو هم یاد میگیرم چون استعداد خاصی توی یادگیری برنامه نویسی دارم
شرمنده که طولانی شد...

جستجو در بانک سوالات
در این قسمت می توانید بخشی از متن سوال را وارد نموده و به دنبال سوال مورد نظر خود بگردید:

بخشی از متن سوال:

رابطه با دختر

پسری هستم ١٧ ساله که میخوام برای کنکور درس بخونم
٣ ماهه با دختری دوستم که ٢ سال از من کوچکتر است
از همه نظر همدیگرو قبول داریم و واقعا عاشق همیم
ولی تنها مشکلمون این است که این دختر قبل من از پسری درخواست دوستی داشته ولی بخاطر ناز های احمقانه(طبق گفته ی خودش) در حالیکه عاشق اون بوده قبول نکرده و پسره هم که ی سال دوستی معمولی داشتن و اشنا بودن با هم دیگه درخواستشو مطرح نمیکنه و میره
این پسر تو تیم ملی تکواندو هم هست و تو محل این دختر هم زندگی میکنن
من اصلا نمیتونم با این قضیه که پسری رو دوس داشته کنار بیام
با گذشت سه ماه باز هم یادش هست و ناخوداگاه حرفشو به من میزنه که سبک بشم
و میخوام ولش کنم اما هر بار که باهاش مطرح کردم به شدت ناراحت شد و یک بار هم کارش به بیمارستان کشید
اینم بگم که سه ماه پیش بعد از رفتن اون پسر میخواسته خودکشی کنه که وقتی با من اشنا شده بهم وابسته شده و از این کار پشیمون شده
یعنی منو منجی زندگیش میدونه
دختری هم نیست که سریع وابسته بشه تو لاین با پسرای زیادی چت کرده ولی واقعا از من خوشش اومده و عاشقم شده
ایا اون پسرو فراموش میکنه؟
چقد طول میکشه که عشق اولشو فراموش کنه
شما جای من بودین چی کار میکردین
تو رو خدا کمکم کنید



0
امتیاز

جواب های موجود برای این سوال:


ازین پس می توانید به کاربرانی که دوست دارید هدیه بدهید! کافیست بر روی علامت    در کنار تصویر آنها کلیک کنید!

8


جواب برای این سوال ثبت شده است!

تازه ترین


جواب ها رو اول نشون بده

پرامتیاز ترین


جواب ها رو اول نشون بده

8 جواب برای این سوال ثبت شده!

چینش بر اساس زمان ثبت


چینش بر اساس امتیاز



0
8
30

Mr.Bean

با سلام
دوست عزیز 17 سالگی برای ازدواج سن مناسبی نیست و قطعا به مشکل میخورید بهتره از فکر ایشون خارج بشید مطمعن باشید نهایتا حتی اگه این دختر رو هم قبول داشته باشید کارتون به ازدواج نمیکشه.
0
امتیاز


0
1
30

Mr.Hydrogen

ببین عزیزم درستش اینه که با کسی‌ باشی‌ که هدفش با تو یکی‌ هست. یعنی‌ همون چیزایی رو بخواد که تو هم در زندگیت میخوای. اگه از الان مساله‌ای باعث ناراحتیت می‌شه ( که به فکر دوست قبلیشه ) این شکاف با گذشت زمان بیشتر می‌شه. به نظر من دو راه هست: ۱) به هر قیمتی باهاش می‌‌مونی یعنی‌ حتا اگه این وضعیت ثابت باقی‌ بمونه و با این اوضاع می‌سازی ( که من اصلا پیشنهاد نمیکنم ) ۲) باهاش صحبت میکنی‌ که این رفتارش رو عوض کنه، روشش هم این هست که به اون فکر نکنه، این یک تصمیم خود آگاهانه هست و دست خودش هست، باید تصمیم بگیره تو هم می‌تونی کمکش کنی‌.

در هر صورت تصمیم با خودته که چکار کنی‌، اما آدم عقل کاری می‌کنه که کمتر صدمه ببینه و بخاطر ظاهر یا علاقه زندگی‌ خودش رو دست کسی‌ نمید. معیار‌های یک دوست دختر ( یا همسر آینده ) رو اول تعیین کن بعد یا ایشون با اون مطابقت پیدا می‌کنه یا تو میری سراغ یکی‌ دیگه اون هم بشینه به هرکی‌ می‌خواد فکر کنه یا با هرکی‌ هست تو لاین صحبت کنه، مهم اینکه این وسط تو نسوزی. زندگی‌ تو دست خودته اونم دست خودش، اگه قراره باهم باشین باید حد وسط پیدا کنین. موافقی یا نه؟
0
امتیاز


20513
9835
68169

Guest

تو جایگزین شدی داداش
مواظب باش آویزونت نشه
بعد از تو یکی دیگه
وهمین طور ادامه داره
0
امتیاز


20513
9835
68169

Guest

زهی خیال باطل!
منم یه دخترم
عاشق شدم!عاشق که نه احمق!!
همه ی این حرفا منم میزدم

الان ازدواج کردم و فهمیدم عشق واقعی چیه

این دختر وابسته ی تو شده ک اونو فراموش کنه نه عاشق تو!
شاید بگی پس چرا عاشق کس دیگه نشده!خب معلومه!
شاید شباهتی بین تو و اون پسره هست!!ک وابسته ی تو شده
خدایی نکرده اگه تو کنکور رتبه خوبی نیاری اولین نفری ک بهت سرکوفت میزنه همین دخترس
منم تجربه کردم...راست مسگن
عشق واقعی بعد ازدواج ب وجود میاد
0
امتیاز


20513
9835
68169

Guest

ببین عزیزم.. هم شما و هم اون دختر خیلی بچه هستین .. شما فعلا فقط باید به کنکور و آیندت فکر کنی .. با فکر کردن به اون دختر زندگی و آیندتو تباه میکنی.. دختری که شما عشق اولش نبودی و اولین عشقو 15 سالگی تجربه کرده و تو لاین با افراد زیادی چت کرده مطمئنا به شما وفادار نخواهد بود اون فعلا به شما وابستگی پیدا کرده..
0
امتیاز


20513
9835
68169

Guest

اگر قصدت ازدواجه و واقعا همو دوس دارید باید شرایطی رو ایجاد کنی که دیگه اون پسرو نبینه.زمان میبره ولی غیر ممکن نیست.بستگی به دختره هم داره که تو رو دوس داره واقعا یا نه واسه جبران و فراموش کردن اون سمته تو اومده.
دانشجو علوم تربیتی
0
امتیاز


0
101
140

alemedahr

یک عمر زندگی باهاش حساب کنی. چون احساساتش دچار لطماتی شده بعید نیست بارها دچار دلبستگی و دل کندن از افراد دیگه هم بشه. این که الان به تو وابسته شده ممکنه عوامل زیادی داشته باشه از جمله تیپ شخصیتی و افکار و عقاید تو و خودش. اما نمی شه گفت تو تنها کسی هستی که این ویژگی ها رو داری. بنابراین محتمله که بعدها به کسای دیگه ای هم وابسته بشه. این رابطه گرچه الان برات لذت بخشه ولی الزاما آینده روشنی نداره. به هر حال تصمیم با خودته.
موفق باشی
0
امتیاز


0
101
140

alemedahr

سلام تجربه نشون داده این طور عشق ها و وابستگی ها گرچه در طول زمان کمی کمرنگ میشه ولی تا آخر عمر داغی از اون در دل دختر می مونه و شاید هیچ وقت فراموش نشه. نمی گم الان تو رو دوست نداره تا عشقش واقعی نیست ولی از فکر اون هم نمی تونه خلاص بشه. البته این دختر نیاز به کمک داره ولی از دست تو کار چندانی برنمیاد. بعید میدونم بتونی پیوند محکم و دائمی باهاش داشته باشی طوری که بتونی روی
0
امتیاز




جواب تو چیه؟
userImage
کاربر میهمان


20000 امتیاز هدیه بهترین جواب


17500 امتیاز هدیه بهترین جواب




















پرسش سوال جدید :: تبلیغات در سوال و جواب :: گروه های سوال و جوابی

تمامی حقوق مادی و معنوی، متعلق به وب سایت سوال جواب (soja.ai) و تیم مدیریتی آن می باشد.

طراحی و اجرا : گروه مشاوران فناوری اطلاعات

پاسخ های موجود در سایت توسط کاربران سایت ثبت می شود،
سایت سوال و جواب هیچ مسئولیتی در قبال صحت و محتوی پاسخ ها ندارد، هرچند تا حد امکان نظارت بر محتوی آنها صورت می گیرد.