به نام خدایی که دوست داشتن را دوست دارد
من 29 سال دارم. فردی مذهبی، ورزشی، اجتماعی ، شوخ طبع و احساساتی هستم . بعد از مدت‌ها به لطف خداوند،تلاش خانواده و دعای دیگران در خارج از کشور برای من کار مهیا شد. برای امر ازدواج به چندین خانواده رفتم از فامیل و آشنا و غریبه. هر کدام که پا پیش می گذاشتیم، بخاطر مسالی از جمله مثبت نبودن خون دو طرف، دوری از محل زندگی خانواده ، محل کار و … ازدواج صورت نمی گرفت و با مشکل بر می خوردم.
این امر من را پیش از پیش نگران و نگرانتر می کرد اما آن را نشان نمیدادم تا اینکه بعد از این همه جستجو و ناامیدی به شخصی که دوست خواهرزادم است وچند بار که ان را در منزل خواهرم دیدم، صحبت آن را کردم. (دختری که از سوی خواهرام و بقیه از تمام خصلتها مورد تایید است) خاطرخواه آن شدم از خانواده خواهش و اصرار کردم با خانواده شخص صحبت کنند. خانواده بنده به دلیل ناهمزبان بودن ممناعت ایجاد کردند . چند وقتی این مساله بین من و خانواده مطرح شد و دائم این را میگفتم ((ایه قرآن مصداق حکایت من است که خدا می فرماید: ما شما را با رنگها و زبانهای مختلف خلق کردیم و شما را در قبائل مختلف قرار دادیم که با همدیگر آشنا شوید، همانا بهترین شما کسی است که با تقوا تر باشد…)(پس ملاک بزرگی و بهتر بودن نزد خدا، تقواست نه رنگ و زبان !!)
پس از کش و قوسهایی، چون خانواده با دختر ارتباط داشتند، مساله و اوضاع من را از کوچک تا بزرگ را به او گفتند ابتدا تلفنی با پدر ایشان صحبت کردم و بعد از مدتی همراه با خانواده به خواستگاری این شخص رفتیم. پس از صحبت با دختر، بله را از آن گرفتم، دل به او بستم. پدر راضی بود اما مادر، مساله دوری دختر از خانواده و در کشور دیگر زندگی کردن را قبول نکرد.
این مساله کمتر از یک هفته طول کشید.. با قبول نکردن مادر ایشان و گرفتن جواب نه، ضربه روحی روانی سنگینی متحمل شدم.
دوباره بعد از آن شخصی به من معرفی شد. جهت آشنایی با آن، رفتم اما این دلشکستگی و دوست داشتن در من بود، با این شخص صحبت کردم و تمام شرایط،حال و روز و اتفاق پیش خودم را گفتم ، علاقه ابتدایی بینمان پیش امد، ایشان قبول کرد و چند روز بعد عقد انجام شد..!!!
یک روز بعد از عقد، به کار برگشتم. همیشه سعی میکردم فکرم را از دختر قبلی خارج کنم همیشه خودم را از این حالت خارج میکردم و با مرور زمان فراموش کنم. تا اینکه روزی با خانم صحبت می کردم و درگیری فکری داشتم، ساکت شدم ادامه صحبت ندادم و خانم از بنده سوال کرد من نیز با صداقت گفتم فکر شخص قبلی من را اذیت میکند.
بخاطر این امر، خانم به مشاوره مراجعه کرد و شرایط من را به مشاور گفت! مشاور با فهمیدن تمام ریز و بم موضوع به خانم گفت که شما باید از هم جدا بشوید اینگونه زندگی کردن سخت و آسیب زننده است. (با اینکه قبلا به او گفته بودم)
از هر طرف غضب پیام ها بر من نازل شد و من را مقصر خطاب کردند!!
خانم پیام داد و گفت:
نمی تونم با تو زندگی کنم
کاش عقد نمیکردیم
نمی تونم با شخصی که دل و روحش جایی دیگه باشد زندگی کنم
نمی توانم با کسی باشم که علاقم به او یکطرفه باشد
نمیتونم با شخصی باشم که تنها جسمش پیش من باشد
و گفت که به من شک دارد!!

با وجود اینکه قبلا گفته بودم اما الان اینگونه شد!!
با شنیدن و خواندن این صحبت ها ، دلشکستگی خودم را نسبت به آن بروز ندادم و همش از مثبت بودن و راضی کردن صحبت میکردم حتی با خانواده خانم تماس و معذرات خواهی کردم
بار دیگر این صحبت و شک کردن به من تکرار شد این صحبتها روز به روز بر من سنگینتر و سنگیتر میشد و دائم مرا چه در خانه و هنگام کار، از لحاظ روحی روانی بر من مشکل ایجاد کرد.
دلشکسته بودم با جدایی خواستن خانم، افسرده شدم امیدم به زندگی از بین رفت و دیگر انگیزه ای به ادامه ندارم. حتی آن علاقه‌ی کوچک که در ابتدا بوجود آمد، از بین رفت و نسبت به حال و زندگی خودم متنفر شدم . از لحاظ روحی نابود و همیشه در حال فکر و فراموشی هستم. از آن وقت با خود صحبت می کنم: کاش آن دختر میشد، دوستش داشتم دل به آن بستم خودم را ………
بعد از گدشت 10 روز ،در خصوص این مساله با خانواده چند بار صحبت کردم و گفتم من همان لحظه جواب ندادم و از روی عصبانیت تصمیم نگرفتم درباره آینده من و نحوه ادامه زندگی خودم با خانمی که اول بسم الله این را بگوید، فکر کردم و الان دارم به شما میگم بنده نمی خواهم با خانم ادامه زندگی بدهم. (قبل از اینکه بزرگتر شود و بعدها پشیمان بشوم، جلوی آن را میگیرم) بعد از چند بار صحبت کردن، با واکنش سخت و عصبی خانواده برخورد کردم. نمی دانم چرا مرد را همیشه مقصر قلمداد می کنند یک عمر زندگی برادر خود را به شناخت یک ماهه خانم فروختند و از آن طرفداری میشود.
آیا ضربه خوردن و آثار روحی و زندگی تنها بر دختر وارد میشود یا مرد نیز بر آن تأثیر دارد؟
اینکه بگویند دختر بیشتر آسیب میبیند درست، پس تکلیف مرد چه میشود؟
نمیدانم اگر کسی قبل از ازدواج با صداقت مسائل خود را به دختر بگوید آیا اشتباه کرده است ؟؟ که بعد از عقد باید اینشکلی با او رفتار شود و جواب بگیرد؟
این تنها 45 روز از زمان عقد گذشته است

خیلی اشتباه کردم خواهشا من را راهنمایی کنید
جستجو در بانک سوالات
در این قسمت می توانید بخشی از متن سوال را وارد نموده و به دنبال سوال مورد نظر خود بگردید:

بخشی از متن سوال:

به نامزدم شک دارم

سلام.من حدودا یکساله که نامزد کردم نوزده سالمه والان چندماهی است که بهش شک دارم با اینکه میدونم اون هم منو خیلی دوست داره وحاضرهرکاری برام بکنه اما نمیدونم چطوری این افکار ازخودم دور کنم.همش فکر میکنم یچیزی ازم پنهان میکنه یا بهم بی توجه شده خواهش میکنم کمکم کنید زندگیم داره خراب میشه



0
امتیاز

جواب های موجود برای این سوال:


ازین پس می توانید به کاربرانی که دوست دارید هدیه بدهید! کافیست بر روی علامت    در کنار تصویر آنها کلیک کنید!

6


جواب برای این سوال ثبت شده است!

تازه ترین


جواب ها رو اول نشون بده

پرامتیاز ترین


جواب ها رو اول نشون بده

6 جواب برای این سوال ثبت شده!

چینش بر اساس زمان ثبت


چینش بر اساس امتیاز



3
17
49

kaenat

سلام
اولا خیلی بهت تبریک میگم که یکساله نامزدی و برای اشنایی وقت گذاشتی و فرتی نرفتی تو ازدواج !
که اونجا که مشکل خیلی بزرگ میشه
بعد به شما عرض کنم که
اینکه به خای این افکار رو از سرت دور کنی ممکن نیست بعضی دوستان گفتنند این افکار رو از سرت دور کن
خوب عارضم به خدمتتون که خوب بفرمایید چه طوری این افکار رو از سرمون دور کنیم!

عزیزم چرا باهاش صحبت نمیکنی ،شما که تا اینجی کار خوب پیش امدی و عقلانی بودی پس از اینجا به بعد هم عقلانی باش مثل یک انسان متمدن
برو باهاش صحبت کن
یه زمانی رو بزار بگو الان وقت داری بمیخوام باهات صحبت کنم
بعد حرف های خودت رو صادقانه بزن

به شما کتاب فوق العاده ارزشمند بلوغ فکری در زندگی زناشویی رو پیشنهاد میدهم
0
امتیاز


29386
10024
90916

Guest

سلام.
با خودت روراست باش چیزی ازش دیدی یا زاده ی افکار خودته.
در هرصورت میتونی باهاش در میان بذاری و از چیزایی که آزارت میده واسش حرف بزنی.
اگه هم خودت شکاکی، به پزشک مراجه کن.ورزش کن.خودتو سرگرم مواردی کن که نهایتا به شک منجر نشه منظورم محیط سالم.فیلم مناسب.آهنگ شاد.کلاس های آموزشی.
مردها به شک کردن خیلی حساس ان و باعث میشه به خاطر رفتار غیر منطقی تو به کاری دست بزنه که جبران ناپذیر باشه.جدی بگیر
0
امتیاز


29386
10024
90916

Guest

به همسرت بیشتر توجه و محبت کن انقد اعتمادشو جلب کن که همه چیرو بهت بگه خودش .وقتی همه چیو بهت بگه کم کم درست میشه.شاید صحبت نکردن راجع به مسائل باعث شده اینجوری کر کنی و خیال میکنی اینجوریه
0
امتیاز


3
37
299

buffon

سلام. پیشنهاد میکنم اگر مطمئنید دوستتون داره هرچه سریعتر عروسی کنید، منظورم عروسی با چراغونیه نه مخفیا. سعی کنید اعتمادشا با صداقت جلب کنید و هرگز سوال پیچش نکنید که کجا و با کی بودی. موفق باشید.
0
امتیاز


1
1
40

masoud524

سلام.هیچوقت اشتباه نکن.ببین آدم نسبت به هرچی که بدبین باشه مطمین باش که یه ایراد از توش پیدا میکنه.پس بجای این افکارالکی که هیچ پایه و اساسی نداره به خوبی هاش فک کن و بیخیال این چیزا شو
0
امتیاز


0
101
140

alemedahr

سلام "بدبینی" و "مقایسه" همیشه و برای اکثر زوج ها آفت های خطرناکی بوده و هست. چیز جدیدی نیست. البته نمی گم همین الان همه بدبینی ها رو از ذهنتون خط بزنید. ولی بهتره اجازه ندید شک توی ذهنتون جا خشک کنه. هر مسئله ای هست تکلیفش رو روشن کنید. اگه با حرف زدن و سوال های خوب پرسیدن و تحقیق قابل حله حلش کنید و اگه نیست سعی کنید پاکش کنید موفق باشید
0
امتیاز




جواب تو چیه؟
userImage
کاربر میهمان



22500 امتیاز هدیه بهترین جواب

20000 امتیاز هدیه بهترین جواب


20000 امتیاز هدیه بهترین جواب


















پرسش سوال جدید :: تبلیغات در سوال و جواب :: گروه های سوال و جوابی

تمامی حقوق مادی و معنوی، متعلق به وب سایت سوال جواب (soja.ai) و تیم مدیریتی آن می باشد.

طراحی و اجرا : گروه مشاوران فناوری اطلاعات

پاسخ های موجود در سایت توسط کاربران سایت ثبت می شود،
سایت سوال و جواب هیچ مسئولیتی در قبال صحت و محتوی پاسخ ها ندارد، هرچند تا حد امکان نظارت بر محتوی آنها صورت می گیرد.