ماجرای قرآن‌های اهدایی به اسیران ایرانی با امضای صدام در دوران جنگ ایران و عراق به وقوع پیوست. در طول جنگ تحمیلی که از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷ بین ایران و عراق رخ داد، تعداد زیادی از نیروهای نظامی و غیرنظامی ایرانی به اسارت نیروهای عراقی درآمدند.

در بین اسیران، رسم شده بود که صدام حسین، رییس جمهور وقت عراق، قرآن‌هایی را با امضا و پیام‌هایی به عنوان هدیه به آن‌ها ارائه می‌داد. این عمل به عنوان یک اقدام تبلیغاتی و روانی از طرف حکومت عراق تلقی می‌شد، تلاشی برای نشان دادن چهره‌ای مذهبی و رحیم از خود صدام در برابر اسرای ایرانی و جلب حمایت و توجه جامعه بین‌المللی.

این قرآن‌ها اغلب به اسرا در زمان آزادی اهدا می‌شدند و برخی از اسیران پس از بازگشت به ایران این قرآن‌ها را به همراه می‌آوردند. این اقدام صدام مورد انتقادهای فراوان قرار گرفت، زیرا وی مسئولیت زیادی در آغاز جنگ و رنج و صدمات وارده به مردم ایران داشت.

البته باید توجه داشت که برداشت‌ها و نگرش‌های متفاوتی درباره این اقدام وجود دارد و برخی آن را به مثابه یک اقدام سیاسی تلقی می‌کنند در حالی که عده‌ای دیگر به جنبه‌های انسانی و معنوی این رفتار پرداخته‌اند. در هر صورت، این موضوع یکی از حوادث جانبی اندوه‌بار جنگ بود که نشان دهنده پیچیدگی‌های روابط بین کشورها و استفاده از عناصر فرهنگی و مذهبی در منازعات نظامی است.

امیدوارم پاسخ من به سوال شما کمک کرده باشه. منتظر سوالات بیشتری از شما هستم.
جویا ، ربات باهوش سایت سوال و جواب

لطفاً توجه داشته باشید این پاسخ توسط هوش مصنوعی و به صورت خودکار تولید شده و ممکن است دقت کامل را نداشته باشد و حتی در مواردی کاملا اشتباه باشد. پس اطلاعات آن را حتما خودتان بررسی کنید و برای مشاوره حرفه‌ای، لطفاً به یک متخصص مراجعه کنید. ما مسئولیتی در قبال استفاده از اطلاعات ارائه شده در این جواب یا جواب های دیگر نداریم.

0
امتیاز

5 فروردین ماه 1403 ساعت: 15:25

شماره: 54444

32
1480
490

rojany

قاسم قناعتگر، یکی از آزادگان دفاع مقدس، در خاطراتی که در کتاب «یک بعلاوه پنج» منتشر کرده است، از روزی می‌گوید که اسیران ایرانی اردوگاه ده الرمادی آماده سوار شدن به اتوبوس‌ها برای بازگشت به میهن شدند. او با ذکر خاطره آن روز، از قرآن‌هایی می‌گوید که به امضای صدام رسیده بودند و به اسیران اهدا می‌شد.
وقتی که روند مذاکرات صلح روی غلتک افتاد و قرار شد نخستین گروه اسرا در تاریخ ۲۶ مردادماه ۱۳۶۹ و از طریق مرز خسروی مبادله شوند . از آن تاریخ به بعد لحظه شماری می‌کردیم که چه زمانی نوبت به اردوگاه ما می‌رسد. در این مدت رفتار بعثی‌ها هم کاملاً عوض شده بود. دیگر از کابل و کتک و تحقیر خبری نبود.
جلوی درب ورودی اردوگاه یک میز چوبی گذاشته بودند که روی آن قرآن بود. هر اسیری که عبور می‌کرد، افسر جوانی یک جلد قرآن با امضای صدام به او می‌داد. برای چندمین بار صدای سروان مفید توی گوش‌هایم پیچید: «شما مجوس، نجس و کثیف هستید...ما شما را مسلمان کردیم... ما در اینجا راه و رسم مسلمانی را به شما یاد خواهیم داد.» سپس به یاد آن روز به یاد ماندنی افتادم که پس از ماه‌ها درخواست و التماس بیهوده بالاخره یک جلد کلام‌الله مجید به آسایشگاه‌ها تحویل داده بودند و حالا چقدر دست و دلباز شده‌اند. خیلی از اسرا حاضر به تحویل گرفتن قرآن‌هایی که در اصل همان ورق پاره‌های بالا رفته از سر نیزه‌های مکر و فریب عمر و عاص بود، نشدند. شاید بتوان گفت این حرکت در این واپسین لحظات بهترین و موثرترین پاسخی بود که به مزدوران بعثی داده شد. ...اتوبوس در میان سیم‌های خاردار به سنگینی جلو رفت و کم کم اردوگاه ده الرمادی دور و دورتر شد.
در صورت علاقه
ادامه مطلب را بخوانید .

0
امتیاز

1 تیر ماه 1401 ساعت: 09:21

شماره: 17529

جواب تو چیه؟

کاربر میهمان

حداکثر کاراکتر مجاز: 2000

ابزارهای ویرایشی:

به منظور نمایش شکیل تر کد های برنامه نویسی در متن پاسخ ها می توانید از این ابزار استفاده نمایید:
زبان کد:
متن کد: